Czy meteoryty wiedzą coś na temat życia we Wszechświecie? Niewykluczone, że zawierają w sobie związki, które mogą być potwierdzeniem tych przypuszczeń. Ta materia jest z pewnością ciekawym obiektem badawczym, który skrywa w sobie mnóstwo tajemnic

W jaki sposób z mgławicy gazowo-pyłowej powstało całe bogactwo ciał w Układzie Słonecznym? Na to pytanie ciągle starają się odpowiedzieć naukowcy. Ciągłe badania meteorytów, a więc fragmentów Układu Słonecznego pochodzących z planetoid, z Marsa i Księżyca z pewnością mogą w tym pomóc. Stanowią one tę materię, która po przejściu przez atmosferę ziemską nie uległa kompletnej destrukcji, ale dotarła do powierzchni Ziemi i mogła być zebrana i zbadana. Badaniom ciągle poddawane są kamienie księżycowe oraz grunt księżycowy o łącznej wadze 382 kg, który został zebrany podczas misji Apollo na Księżycu.

Dr Jadwiga Biała, jako astronom i członek Polskiego Towarzystwa Meteorytowego, zauważyła już, że meteoryt ma kilka charakterystycznych cech, które pozwalają odróżnić go od zwykłego kamienia ziemskiego. Ma on skorupę obtopieniową, ponieważ wędrując przez atmosferę Ziemi podlega bardzo silnym zmianom temperaturowym, obtopieniu i utracie większości swojej masy, z którą wszedł w atmosferę ziemską. Reaguje na magnes, ponieważ zawiera żelazo krystaliczne, a poza tym w porównaniu z ziemskim kamieniem o podobnej objętości będzie cięższy. To także z powodu żelaza, który ma duży ciężar właściwy.

Co jednak z dowodami życia we Wszechświecie, które rzekomo można odnaleźć w meteorytach? Jedna klasa meteorytów, zwanych też hondrytami węglistymi, zawiera np. cząstki organiczne, które stanowią dobry budulec do formowania życia. Oznacza to jednak, że w kosmosie istnieje budulec, trudno jednak odnaleźć coś, co mogłoby być bezspornym dowodem na to, że istnieje tam konkretna forma życia.

Trzeba jednak mieć świadomość tego, że nawet jeśli taka forma istnieje to zanim dotarłaby ona do Ziemi, miałaby spore problemy z przetrwaniem w przestrzeni kosmicznej. Wypełnia ją bowiem ogromne promieniowanie. Wędrówki przez ziemską atmosferę związane są też dodatkowo z ogromnymi temperaturami.

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl