Nazwisko 29-letniego, urodzonego w Warszawie, kontratenora pojawiło się w tym roku nominacjach do Paszportów POLITYKI już drugi raz; niektórzy nominujący powtarzali nawet swoje zeszłoroczne uzasadnienia.
Inni, jak Marlena Wieczorek, piszą po prostu: „za całokształt”. Przypomnijmy: na studia trafił po szkole plastycznej i śpiewaniu w Zespole Męskim Gregorianum; studiował na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Anny Radziejewskiej, od 2012 r. uczęszczał do Akademii Operowej przy Operze Narodowej, a w latach 2015–17, dzięki stypendium otrzymanym przez Fulbright Polska, odbył studia podyplomowe w nowojorskiej The Juilliard School of Music.
W 2012 r. zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie im. Rudolfa Petraka w Žilinie na Słowacji oraz nagrodę specjalną na VI Europejskim Konkursie Śpiewu Operowego DEBIUT 2012 w Weikersheim w Niemczech. W 2015 r. wygrał Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Marcelli Sembrich-Kochańskiej w Nowym Jorku, a w 2016 r. otrzymał II nagrodę na IX Konkursie Moniuszkowskim w Warszawie i wygrał Metropolitan Opera National Council Auditions.
Występował m.in. w Carnegie Hall i Alice Tully Hall w Lincoln Center. Latem 2017 r. radio France Musique umieściło na YouTube jego klip z wykonaną na festiwalu w Aix-en-Provence arią Vivaldiego „Vedro con mio diletto”, który obejrzało ponad 2 mln internautów. W Lille śpiewał w „Rodelindzie” Haendla, a we Frankfurcie – rolę tytułową w „Rinaldzie”; tego lata w tej ostatniej roli zadebiutował na festiwalu w Glyndebourne, a jesienią w roli Cyrusa – w „Belshazzar” Haendla w operze w Zurychu. Brał też udział w paryskim koncercie plenerowym z okazji święta narodowego. Właśnie ukazała się nakładem firmy Erato (Warner) już druga jego płyta, także z zespołem Il Pomo d’Oro, tym razem poświęcona muzyce świeckiej – „Facce d’amore”. Otrzymał tytuł Młodego Artysty Roku od brytyjskiego „Gramophone” oraz Koryfeusza Muzyki Polskiej w kategorii Osobowość roku.
